Ilgın Sönmez‘in yazıp, yönettiği ve aynı zamanda sahne, proje, digital tasarımını üstlendiği “Merhamet” adlı digital tiyatro filmi, Joan August Strindberg‘in ünlü “Miss Julie” (1888) piyesi üzerine kurulmuş, son derece sarsıcı, cesur ‘bir duygusal gerilim‘ çalışması aslında.
İtiraf etmeliyim ki, “Merhamet” digital ortamda tiyatro oyunu izlemeye pek ısınamamış biri olarak, beni resmen çarptı. Çok beğendim. Etkilendim. Etkilenmek, ne kelime sahne sahne yaşadım anlatılanları.
Pervin Bağdat, Burcu Halaçoğlu, Ferhat Polat yaşar kıldıkları kimlikleri hiç aşırılığa kaçmadan, son derece doğal, inandırıcı bir biçimde yorumlamışlar. Eserin mantığını, iç dinamiğini çok iyi alımlayıp yansıtmışlar.
2018 yılında “Kürklü Venüs”ü izledikten sonra, Pervin Bağdat için yazdığım şu satırlar, hiç kuşkusuz “Kısraklı Kadın” ve “Merhamet”deki oyunculuğu için de geçerli :
“Vanda Jordan / Vanda von Dunayev karakterinde ortaya koyduğu başarılı ruhsal çözümlemeler, sıra dışı yorumuyla Pervin Bağdat, ‘oyunculuğun gerçekten sonu yok ‘ gerçeğini hatırlatıyor. Hayatın içindeymişcesine oynuyor, inandırıyor. Kurduğu ve üstesinden geldiği denklemlerle sahnede rüzgar gibi esiyor…”
“Merhamet” başarılı rejisi, derinlikli oyunculukları, müziği, kostüm, saç, makyaj tasarımlarıyla eşine az rastlanır, soluksuz seyredilebilecek, bilinçli, kaçırılmaması gereken dört dörtlük bir digital tiyatro olayı…
Bir başka ifadeyle, çoktan yıllar sonraya atılmış silinmez bir imza.
Bu eserde, estetik-düşünsel boyutları kadar, çağdaş tiyatro diliyle de, mükemmeli oluşturan kolektif yaratıcılığı alkışlamamak elde değil.
Prof.Dr. Güzver Yıldıran ise “Merhamet” için şunları söylüyor :
” … Stringberg’in ‘Miss Julie’si üzerine ilginç bir yorum. Çok boyutlu, yok edilişler, hem oto-yok ediliş, hem de ortam ve diğerlerinin yok-edişleri.
Olan ve olabilecekler, olan ve dolayısı ile olması engellenenler, mümkünsüz kılınanlar, aynı ortamda sınıf farklarının yarattığı zıtlarının birleşimi, derinliği, kapanmaz çukurlar, uçurumu oluşturan sonra da kapanmasına inanılmadan yapılan atılımlar, yine yok ediş ve oluşlar.
Günahlar ve af olasılığı ve tekrar yok etme eylemi. Ama oralarda bir yerde Ege de var, ada da.
Etkileyici.”
Digital ortamda tiyatro izlemenin keyfini yaşatan, ciddi bir emek ürünü olan, istediği etkiyi seyircide derinliğine yaratan “Merhamet” her bakımdan izlenmeye değer bir yapım. Ayrıca “Merhamet” ulaştığı üstün düzey nedeniyle de, övgüye değer.
İnsana “yaşasın sanat” dedirtiyor çünkü. Yolu açık olsun!
