Sercan Meriç’in Birgün gazetesinde yayımlanan yazısını okurlarımızla paylaşıyoruz:
Tiyatro Eleştirmenleri Birliği Başkanı, Tiyatromuz Yaşasın İnisiyatifi Yürütücü Kurul Üyesi ve yönetmen Ragıp Ertuğrul, bir süredir mücadele ettiği hastalığa yenik düştü ve 7 Temmuz’da 52 yaşında aramızdan ayrıldı. Ragıp için önceki gün İstanbul Devlet Tiyatroları Üsküdar Tekel Sahnesi’nde bir tören düzenlendi. Ardından Ragıp’ı Karacaahmet Mezarlığı’nda son yolculuğuna uğurlandık. Ragıp, kalbi tiyatro için atan, pandemide çok zor günler geçiren tiyatrocuların bir nebze de olsa nefes alabilmesi için imkanları zorlayan, aynı zamanda kültür-sanat basınında da örgütlü bir şekilde mücadeleyi savunan kıymetli bir insandı, benim de dostumdu. Onun için düzenlenen törende özel olarak hazırlanan videoyu ve dostlarının tabutu başında yaptığı konuşmaları görseydi utangaç bir gülümsemeyle kasvetli havayı dağıtmak için hemen bir espri patlatırdı.
***
Ölümün hakikatten yakışmadığı, çok erken vakitte aramızdan ayrılan, ardında onlarca proje bırakan kıymetli dostum Ragıp’ın ardından bu yazıyı kaleme almak kolay değil.
Ragıp’ın yönettiği oyunları, tiyatro için gerçekleştirdiği projeleri, yazdığı kitapları gelecekte çok anlatma fırsatımız olacak. Ancak ben onun mücadeleci kimliğini aktarmak istiyorum. Ragıp, çatık kaşlı bir mücadele insanı değildi. Nüktedan, espriliydi. Muzip gülümsemesinin ardında hak ararken ciddiyetini karşı tarafa yansıtmak gibi özel hasletleri vardı. Onu son yolculuğuna uğurlarken de tüm bu özelliklerine defaatle vurgu yaptı dostları. Henüz 52 yaşında, amansız bir hastalık sonucu, aniden aramızdan ayrılışını kabullenmek gerçekten çok zor.
Ragıp, yeri geldiğinde kavgaya tutuşmaktan da imtina etmeyen bir sanatçıydı, ancak bütün problemleri diyalog yoluyla aşmak için büyük bir çaba gösterdi. Mücadele içinde hayatını yoğuran insanların her eylemi, her kesimi memnun etmez. Zira, hayatın salt siyah ve beyazlardan oluşmadığını, gri tonların koyusuna namzet kişilerin, içinde görünse bile bazı mücadelelere zarar verdiğini tarihin her anında görürüz. Ragıp’ın da son dönemdeki projeleri ve çalışmaları birtakım tiyatrocuların tepkisini çekmişti. Ragıp, bu tepkilere karşı da anlama ve gözden kaçırdığı problemlerin çözümü için adım atmaya hazırdı. Ancak memleketimizde ‘entelijansiya’nın bir kesiminin acımasızlığı malumdur. Oklar bir kez yaydan çıktıktan sonra, okun kimi vurduğunun önemi kalmaz. Yayın sihrine kapılıp, sonsuza kadar birilerini hedef almak vaka-ı adiye olur.
***
Tiyatrocuların sorunlarını aktarmak için hazırladığımız her habere katkısı vardı Ragıp’ın… Bakanlıkla, yerel yönetimlerle yaptığı her temas sonrasında, imkanları ve fırsatları genişletmek için harekete geçerdi. Ayrım yapmadan tüm tiyatrocuların hak ettiğini alması için bol bol kulis bilgisi de aktarırdı. Ayrıca kültür sanat gazetecilerinin bir dernek çatısı altında toplanması için de uzun süre teşrik-i mesai yapmıştık arkadaşım Ragıp’la… O toplantılara katılan hemen herkes, Ragıp’ın kendisi için değil, kurumsal bir çatı kurmak için çabaladığına şahittir. Kültür-sanat alanında çalışan gazetecilerin kimi kurumlar tarafından maniple edilme çabasına karşı hemen ortak bir tavır almak için öneriler sunar, topluluğu harekete geçirmeye çalışırdı.
Tiyatromuz Yaşasın İnisiyatifi’nde yer alan ve sık sık sanat politikalarına dair fikir alışverişinde bulunduğumuz kıymetli tiyatrocular da Ragıp için düzenlenen törende buna sık sık vurgu yaptı. Ragıp, pandemide öksüz bırakılan, AKP iktidarı tarafından yok edilmeye çalışılan tiyatromuz için de her daim kurumsal ve müdahale edilemez bir organizasyon kurmaya hayatını adadı.
***
Eminim, Ragıp’ın en büyük vasiyetlerinden birisi bu anlattığım değerli mücadelelerinin devam etmesidir. Kıymetli bir sanatçının ardından bıraktığı o mücadele hepimize çoktan örnek oldu. Umuyorum ki, Ragıp’ın eksiğiyle fazlasıyla yapmaya çalıştıkları tiyatromuz için de ışık olur. Küslüklerin, aynı emelle çalışırken doğan gerginliklerin sona ermesi ve ortak bir mücadele hattıyla aynı menzile yürümenin imkanının yaratılması en çok Ragıp’ı mutlu eder. Tüm tiyatro ve sanat paydaşları olarak bunu başarabilirsek, Ragup’ı da yaşadığımız müddetçe hak ettiği şekilde anabiliriz.
Şimdilik sahnede yoksun ama perde hiç kapanmayacak Ragıp. Rahat uyu.
SERCAN MERİÇ
Kaynak: https://www.birgun.net/haber/perde-hic-kapanmayacak-ragip-394975
