Rampa Tiyatro, ikinci yapımı ile bu sefer yerli bir yazarımızın oyunu ile sizlerin karşısında. Toplumsal hayatımızın yangın yerine döndüğü, yalanın iktidar kurduğu, insanların bir birine yabancılaştığı günümüzde, ahlaki ve kültürel yozlaşmanın tavan yaptığı bir atmosferde sanat ve tiyatroda ısrar, toplumsal ve sanatsal özgürlüğü talep etmenin ön koşulu olduğu bilinciyle Rampa Tiyatro üretmeye devam edecek.
Yazan: Memet Baydur
Yöneten: Metin Boran
Müzik: Tolga Çebi
Işık: Yüksel Aymaz
Dekor: Burcu Melek Bozan
Kostüm: Selin Ayık
Oynayanlar: Mehmet Fahri Etik, Deniz Can, Sertan Müsellim, Selin Ayık, Berk Kristal
“Yangın Yerinde Orkideleri” tastamam yirmi iki yıl önce düşünmüştüm. İstanbul’da, yağmurlu bir kış gecesi. Lise öğrencisiydim ve Kapadokya’ya gidiyoruz diye Ankara’dan çıkıp İstanbul’da bulmuştuk kendimizi. Köprüaltında iki arkadaşım ve ben gece yarısı paltolarımıza sığınmış rakı içiyorduk, önemi şimdilerde iyice anlaşılan 1968 yılının aralığında. Köprüaltında kendini “Türkiyeli Arap Adil” diye tanıtan bir ve diğerleri vardı o gece…
…Lumpen, emekçi, işbirlikçi, grev, lokavt, Sinematek, Ankara Sanat Tiyatrosu, Asya Tipi Üretim Tarzı, Fransız tipi et sosu, Bunuel, Bergman, Yılmaz Güney, Evliya Çelebi, Saatleri Ayarlama Enstütisi, Tutunamayanlar, Cansever ve Uyar’ın şiirleri, günlük ve yıllık faşizm, kaymalar, savrulmalar, kavramsal kargaşalar, yalanlar ve doğrular geldi geçti. Sonra yine geldiler ve kaldılar. Ne kadar değişken bir kavram, “değişmek…”
…Orkideleri hep bir “ballad” olarak düşündüm. Hakkı yenmişlerin, hayatın-toplumun- yerleşik düzeninin kıyısına itilmişlerin, uyurgezerlerin, mutsuzların, sırtından yaralıların, alkoliklerin esrarkeşlerin, yalancıların, masal anlatıcılarının, gezginlerin, kaybedecek hiçbir şeyi olmayanların, filmleri balkondan ya da hususiden değil, birinciden yani en ön sıralardan seyredenlerin, dünyaya kekremsi, ekşi bir sırıtışla bakanların, sis ve dumanlar içinde yaşayanların, bilgiye ve bilgisizliğe aynı tiksintiyle yaklaşanların, bütün bunlara rağmen, ya da birazda bunlardan ötürü insan kalmayı becerebilmiş olanların şarkısı olsun istedim Yangın Yerinde Orkideler. Memet Baydu, 1990- İstanbul
Memet Baydur ve Yangın Yerinde Orkideler
Yazarlığının en verimli zamanında aramızdan ayrılan Memet Baydur ( 1954- …) 1980’li yıllarda yazdığı eserlerle en dikkat çekici oyun yazarı olarak tiyatro literatüründe yerini aldı. Yazdığı oyunlar ülkemizde ve yurt dışında defalarca sahnelendi. Avrupa’da olsa yazarlığı ve dram anlayışı üzerine birkaç sempozyumlar yapılırdı.
Memet Baydur yazdığı oyunlarla toplumsal hayatın dışına itilmiş insanların yaşadığı dramları ağlak olmayan bir yaklaşımla kaleme alıyor. Oyunlarında önceden denenmiş dramatik üslup ve biçimleri kendi dram anlayışıyla yeniden kurgulayarak başka türlü bir dram tarzının özgün metinlerini yaratmıştır.
Baydur, yazarlığında toplumsal gerçekliğin ortaya çıkardığı en dramatik durumları kurgularken bile üslup olarak mizah ve ironiyi, alaysı yaklaşımı ve dalga geçmeyi elden bırakmıyor.
“Yangın Yerinde Orkideler”de kentin periferisine iteklenerek boşta bırakılmış insanların bireysel ve toplumsal dramı üzerinden iki karşıt hayat anlayışına prizma tutuyor. Bir yanda ideallerini gerçekleştirme cesareti oluşmamış, hayatı yarım yaşayan, çevresine yaydığı umutsuzluk ve boşunalık duygusu ve intihar düşüncesi ile ortaya çıkan bir ‘Adam’, yanında ise özenilen, imrenilen ve taklit edilmek istenen sahici yaşamlarıyla berduş Nuri ile fahişe Neriman. Diğer yanda ise bir patron metresi Nurçin ve patronun uşağı konumundaki personelini Nezih’in sığ, sahte ve yalancı hayatlarının dramatik acısı ve toplumsal parodisi.
