Duvara yazıyor; “Beklemek, ateşten daha yakıcı”
Doğru mu?
Anlatmaya başlıyor.
Bitirebilecek mi?
Bu efsunlu şehirde bir şeyler oluyor diyor.
Aynı şeyi mi anlıyoruz?
Ama şundan neredeyse eminiz: “Sen anlattıkça oldu bu dünya, sen yoksan o da yok. Hikayen varsa yaşarsın, hikayen yok, sen de yok”
Adını bilmediğimiz birinden ölüm, rüyalar ve şehre dair bir hikaye.

Yazan: Volkan Çıkıntoğlu
Yöneten: Güray Dinçol
Oynayan: Tolga İskit

”İlk kadehimi her zamanki gibi tüm yenilmişlere ve susturulmuşlara kaldırıyorum. Onlar sustu, ama biz onları hala duyuyoruz ve gölgelerde hikayelerini fısıldıyoruz.”

Çember’in Anası, yenilmişlere ve susturulmuşlara adanmış tuhaf bir hikaye. Babil’de kendini kraliçe ilan eden ve Çember adını verdiği yeraltı gettosunda neşeyle hüküm süren Semiramis, Babil Kulesi’nin yıkıldığı gece Çember’de saklanarak halkını ve ailesini koruyabileceğini düşünmektedir. Fakat Semiramis için esas tehlike yıkılan Babil Kulesi değil, yüzleşilmemiş günahlardır.

Yazan / Yöneten: Burçak Çöllü
Oynayanlar: Ayşegül Uraz, Ceyda Akel, Gülhan Kadim, İbrahim Arıcı, Meriç Rakalar, Murat Kapu, Sevil Akı, Tolga İskit

“Şimdi seninle bir odanın içinde yalnız ikimiz varmışız gibi konuşacağım ama herkes bizi duyacak.”

Yazan: İbrahim Arıcı
Müzik: Mekin Sezer

Oynayan: İbrahim Arıcı

William Shakespeare’in; aşkla, sihirle, doğayla, insanla ve perilerle dolu komedisi “Yaz Gecesi Rüyası”, Can Doğan’ın çevirisiyle ve bir Kumbaracı50 uyarlamasıyla seyirciyle buluşuyor.

Aşkı gördüğü yerde aklı karışan gecelerin perisi Puck, “o” yaz gecesi dönümünde sebep olduğu her şeyi tekrar tekrar anlatmaya mecburdur. İbretlik nefis bir masal belki, ya da kocaman şahane bir yalan, hatta belki de ayarı bozuk müthiş bir rüya… Kim bilir? Cupid’in yayını alıp kaçan bir periden her şey beklenir. Siz istediğiniz yerden dinleyin, yeter ki aşkın peşinden gidiverin.

Yazan: W. Shakespeare
Çeviren: Can Doğan
Uyarlama: Gülhan Kadim ve İsmail Sağır
Yöneten: İsmail Sağır
Oynayanlar: Burcu Özhızalan, Ceyda Akel, Gizem Akdoğan, Gülhan Kadim, Sercan Gülbahar, Tuğra Can Bıçak, Yeşim Sarı

Bir mahalleden yola çıkılarak yazılmış ‘Tek Kullanımlık Hikaye’ oyununda, merceği kendimize de tutarak, kişisel kayıplardan gezegenin kaybına varan bir yolculuğu kara komik bir yerden anlatıyoruz. Melih, Cevdet ve Orhan; kendi dertlerine Dünya gezegeninin derdini de eklerler. Anlatmaya değer buldukları ortak hikayelerini bizimle paylaşırlar, belki herkesin bir umudu olur diye…

Yazan: Volkan Çıkıntoğlu
Yöneten: Gülhan Kadim
Yönetmen Yardımcısı: Ceyda Akel
Oynayan: İsmail Sağır, Meriç Rakalar, Murat Kapu

Oğuz Atay’ın “Korkuyu Beklerken” adlı eserindeki “Demiryolu Hikayecileri”, “Unutulan” ve “Beyaz Mantolu Adam” hikayelerini, Yiğit Sertdemir sahneye uyarladı ve yönetti. Terk edilmiş bir demiryolu istasyonunda, seyyar hikaye satıcılığı yapan üç kişinin hikayesini; geriye kalan son kişi seyirciye aktarıyor. Unutulan ve Beyaz Mantolu adam hikayeleri ise, kalan son kişinin hikayesine eşlik ediyor.

Oğuz Atay’ın; edebi zekası ve ironik dili aracılığıyla okuyucusu ile kurduğu yalın ilişkiyi; sahne üzerinde koruyarak, aynı izlekle hikayeleri seyirciyle paylaşacağımız bir yolculuğa çıkıyoruz.

Yazar: Oğuz Atay
Uyarlayan / Yöneten: Yiğit Sertdemir
Sahne Tasarım / Kostüm Tasarımı: Candan Seda Balaban
Işık Tasarımı: İsmail Sağır
Yönetmen Yardımcısı: Ersel Dursun, Hazal Şahin, Ladin Avşar, Meriç Rakalar

Oynayan:
Yiğit Sertdemir