Duvara yazıyor; “Beklemek, ateşten daha yakıcı”
Doğru mu?
Anlatmaya başlıyor.
Bitirebilecek mi?
Bu efsunlu şehirde bir şeyler oluyor diyor.
Aynı şeyi mi anlıyoruz?
Ama şundan neredeyse eminiz: “Sen anlattıkça oldu bu dünya, sen yoksan o da yok. Hikayen varsa yaşarsın, hikayen yok, sen de yok”
Adını bilmediğimiz birinden ölüm, rüyalar ve şehre dair bir hikaye.

Yazan: Volkan Çıkıntoğlu
Yöneten: Güray Dinçol
Oynayan: Tolga İskit

”İlk kadehimi her zamanki gibi tüm yenilmişlere ve susturulmuşlara kaldırıyorum. Onlar sustu, ama biz onları hala duyuyoruz ve gölgelerde hikayelerini fısıldıyoruz.”

Çember’in Anası, yenilmişlere ve susturulmuşlara adanmış tuhaf bir hikaye. Babil’de kendini kraliçe ilan eden ve Çember adını verdiği yeraltı gettosunda neşeyle hüküm süren Semiramis, Babil Kulesi’nin yıkıldığı gece Çember’de saklanarak halkını ve ailesini koruyabileceğini düşünmektedir. Fakat Semiramis için esas tehlike yıkılan Babil Kulesi değil, yüzleşilmemiş günahlardır.

Yazan / Yöneten: Burçak Çöllü
Oynayanlar: Ayşegül Uraz, Ceyda Akel, Gülhan Kadim, İbrahim Arıcı, Meriç Rakalar, Murat Kapu, Sevil Akı, Tolga İskit

Oyun, bir çağrı merkezinde geçiyor. “Hatırlatma Merkezi”nin şikâyet bölümünde, biri uzun zamandır çalışan, diğeri yeni işe başlayan iki kişinin gece vardiyası sırasında, çağrı sisteminde işler karışır. Buldukları çözümler ve cevaplar; gerilim ve mizahın iç içe geçtiği yüksek tempolu bir gece sonunda, onları çarpıcı bir gerçeğe ulaştırır.

Yazan: Yiğit Sertdemir
Yöneten: Y. Ömer Erzurumlu
Oynayanlar: Gülhan Kadim, Yiğit Sertdemir

Bir mahalleden yola çıkılarak yazılmış ‘Tek Kullanımlık Hikaye’ oyununda, merceği kendimize de tutarak, kişisel kayıplardan gezegenin kaybına varan bir yolculuğu kara komik bir yerden anlatıyoruz. Melih, Cevdet ve Orhan; kendi dertlerine Dünya gezegeninin derdini de eklerler. Anlatmaya değer buldukları ortak hikayelerini bizimle paylaşırlar, belki herkesin bir umudu olur diye…

Yazan: Volkan Çıkıntoğlu
Yöneten: Gülhan Kadim
Yönetmen Yardımcısı: Ceyda Akel
Oynayan: İsmail Sağır, Meriç Rakalar, Murat Kapu

“Senin hatan. Uçursaydın şarkılarını. Kim dedi sana, kalbinde zapt et, diye.”

İşgal altındaki İstanbul’da, bir zamanların şöhretli şairesi Şehvar Hanım’ın yalnız hayatı, bir ziyaretle değişir. Eski hizmetçisi Sabriye onu yoklamaya gelmiştir, üstelik yanında anılar, hikayeler, insanlar, şiirler, şarkılar, en çok da şarkılar vardır.”

Yazan ve Yöneten: Burçak Çöllü
Dramaturg: Sinem Özlek
Orijinal Müzik: Burçak Çöllü

Oynayanlar: Ayşegül Uraz, Gülhan Kadim
Hanende: Ayşegül Aykaç
Sazende: Burçak Çöllü

Sirkeci’den Halkalı’ya banliyo hattı boyunca yer alan duraklarda bir kadından diğerine atlayan, birbirinin içine geçen kara komedi hikayeler. Birisi, kocası Mükerrem Bey’le ilgili bitmeyen çeşitli fanteziler kurar, diğeri sırtında ulaşamadığı yerdeki kaşıntıyı kaşıyacak birini bulmak için kapı kapı gezer, diğeri de yazdığı senaryonun beğenilmesi için mutlu bir son bulmak zorundadır fakat her seferinde hayatın gerçeklerine çarpar. Bu üç kadın aynı trendeki Hatice’nin hikayesini de birlikte anlatır. Hikayelerin hepsi Menekşe istasyonunda son bulur.

Gaye Boralıoğlu’nun; “Mübarek Kadınlar” ve “Hepsi Hikaye” öykü kitaplarından 4 hikayeyi İsmail Sağır oyunlaştırdı.

Yazar: Gaye Boralıoğlu
Oyunlaştıran / Yöneten: İsmail Sağır
Oynayanlar: Ayşegül Uraz, Gülhan Kadim, Sinem Öcalır

“KADINLAR BÖLÜMÜ.IR“, İran’ın ayrı bölgelerinde şiddete maruz kalan ve farklı şekillerde ölen dört kadının ruhlarının, arafta kendilerine ayrılan yerde bitmeyen bir döngüde hesap verdikleri bir oyun. Dört bölümden ve birer monologtan oluşan, İran’ın bugünkü sosyal bağlamını yansıtan ve gerçek hayattan beslenen sürreal bir metin.

Farsça sahnelenen oyun, bulunduğu ülkenin dilinde, üst yazıyla icra edilir.

Yazan / Yöneten: Baharak Salehniya
Yöneten / Danışman / Dekor Tasarım / Kostüm Tasarım: Afsaneh Sarfehjoo
Oynayanlar: Rose Nouri, Afsaneh Sarfehjoo, İlkay Bilgiç, Baharak Salehniya