Tiyatrolar ‘devlet desteği’ni tartışıyor… Sertaç Ayvaz: “Değerlendirme subjektif yapılıyor”

Son yıllarda çok tartışılan konulardan biri “özel tiyatrolara devlet desteği”... 1982 yılından bu yana, her yıl Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından “özel tiyatrolara” yapılan yardımları belirleyen kriterler, son yıllarda daha çok ve farklı veçheleriyle sorgulanıyor. Önceleri daha çok ekonomik, estetik ve etik boyutlarıyla gündeme gelen bu tartışma, son yıllarda ideolojik/politik boyutlarının belirleyici olduğu bir tartışma zemininde ilerliyor.

Bu yıl, Kültür Ve Turizm Bakanlığı 6 milyon 102 bin TL’lik “rekor bir bütçeyi” özel tiyatrolara aktardığını açıkladı. Ancak, kırılan bu rekor da tartışmaları dindirmeye yetmedi! Biz de konunun muhataplarına, özel tiyatroların temsilcilerine bir kaç soru yönelterek görüşlerini almak ve tartışmaya katkı sunmak istedik.

***

Bugün, Öykü Sahne’den Sertaç Ayvaz’ın sorularımıza verdiği yanıtları paylaşıyoruz okurlarımızla:

Kültür ve Turizm Bakanlığı’na ‘devlet desteği’ için başvuru yaptınız mı? Başvurunuz nasıl sonuçlandı?

Sertaç Ayvaz: Biz iki kez başvurduk. İkisinde de alamadık. Vazgeçtik, başvurmuyoruz bile. Desteğin dağıtım yöntemine ikna olana kadar sanmıyorum başvuralım.

Bizim böyle bir kaynağa elbette htiyacımız var. Bu şekliyle mi var o tartışılmalı. Desteğin maddi olarak verilmesini anlamakla birlikte, projelerin ihtiyaçlarının doğrudan karşılanması ya da mekan kiralarının ödenmesi şeklinde daha iyi olur mu onu düşünmek gerek.

Sertaç Ayvaz: Ben şunu anlıyorum ki bir kez desteğe hak görülen çoğunlukla desteği yeniden alıyor. İlkini almak önemli galiba… Neden destek alamadığınıza dair net, detaylı cevabı ancak dava açarsanız öğrenebiliyorsunuz. Destek koşulları nereden baksanız bir yerlerde subjektif hale geliyor. Vergi borcu, sigorta borcu koşulu da zorluk yaratıyor mesela… Bunları çözmüş olsaydık destek ister miydik acaba?

Sertaç Ayvaz: Özel Tiyatroların maliyetlerini arttıran sigorta vergi vb. gibi çok ağır yüklerimiz var. Sahnenizi açık tutmak için tiyatro çerçevesinde başka işlerle uğraşmak gerekiyor. Dizi reklam atölye dublaj vb. gibi… Oyun üretimimizi de etkiliyor tabi bu kaynak sorunu.

Sahnesi olan ekiplerin varlığını kolaylaştırmak, sürdürülebilirliklerini sağlamak ve yeni salonların açılmasının cazip hale getirilmesi için de “salon teşviğinin” uygulanması gerekli.

Özgür ve bağımsız tiyatronun desteklenmesi ifadesi sadece dilde dolaşmıyorsa, bu destek yolu ve yöntemi yeniden bir hale yola koyulmalıdır. Tiyatrocularla konuşarak tartışarak tabii.